Yazımın başlığı A. Kadir Konuk’un senelerce yazıştığımız email adresi. “Hala yaşıyorum!” diyor Almanca. Hala yaşıyorum!

Kitapları, yaptıkları, eylemleri ile o da ölümsüzler arasına karıştı.

Kuşaktan kuşağa geçecek anlatıları, tanıklıkları, yazdıkları.

Hey gidi Tamburalı!

Direnen Tariş işçisinin yiğit dayanışmacısı.

Oğlunu göz altına almışlardı da, Şubeyi arayıp dalaşmıştın onlarla. Tanburanı unutmamışlardı.

Solingen ormanlarının Almanlara meçhul yürüyüşçüsü. Yürü Allah yürü sağnak ve kar altında da. Kafanda dönen flaşbeklerle, anlar, sözcükler, görüntülerle…

O kadar çok anı var ki.

Yaşar Kaya ülke dışına çıkmış ilk kez 1992 yılında. Özgür Politika gazetesinin Frankfurt’taki ofisinde buluşmamız onunla.

Bir yıl konuk olduğun Heinrich Böll Evi’nde sohbetlerimiz.

Hapiste yaşadığın kalp sorunu nedeniyle Uluslararası Af Örgütü ile yürüttüğümüz kampanya sonucunda tedavi için İstanbul’a getirilmen.

Helmut ile Belge ofisinde sohbet ederken, “Acaba Çapa’ya gidip, hastanede Kadir’i görsek mi?” derken, Cumhuriyet’teki arkadaşlardan gelen haber:

“Kadir Konuk hastaneden firar etti!”

Firara yardım eden bir başka yazar.

Ama ne fantezi: Yazar yazarı kaçırıyor!

Kim mi? Doğan Akhanlı. Hani persona non grata olarak İspanya’da iken göz altına alınan.

Kadir’in kendisi desen baş persona grata!

Bana sıra gelince de sizin koşturmanız.

Erken yitirdik Akhanlı’yı da. 64’ünde.

Ama Kadir’in arızalı kalbi yine de iyi dayandı.

Sen beş saat Ege kıyısından Yunan adasına kürek çek. Ama ne bot! İçinde otururken ayakların neredeyse dışarı taşıyor.

12 Eylülün idamlıklar koğuşunda sen koro kur.

Sadece kitaplarınız mı çıkar cezaevinden, kasetiniz de çıkar, ulaşır bizlere direniş türküleriniz.

Genç bir öğretmen nasıl bir direnişçiye dönüşür?

Bir direnişçi yazara?

Kovid dönemi, 2019 Mayıs’ında çıktı kitap. Arka kapakta “Türkiye’de 39 yıl yaşadıktan sonra 29 yıldır Almanya’da yaşıyor” diye yazmışız.

“33 yıl Almanya’da yaşadı” diyoruz şimdi.

72 yaş hayli erken vedalaşmak için. Ama yine de iyi dayandı arızalı yüreğin. Onca hapislik, firar, denizleri aşmak.

Ama askere geç git diye, büyük yazılmışsın kütüğe.

En fazla 70’din!

Sen git, Öcalan’a kendi yaşam öyküsünü anlattır. Tamamlanmayan söyleşi.

Yaşamak senin için yazmaktı. 29 kitap bıraktın bize. Şiir dahil.

Tiyatro da yaptın, oynadın, yazdın. Nasıl dalganı geçtin, Demokratie Suppe (Demokrasi Çorbası) ile.

Alman devletiyle takışmayı, anti terör timlerine evini bastırmayı başardın! Kürt halkıyla dayanışma ha!

Almışsın Böll bursunu, ne işine!

Tımarhane de konmanda, doktor kovaladı, “hasta değil” deyip.

Kendi yaşamını sonlandırmayı da denedin haplarla.

“Devlet asmayı başaramadı, ben asla” dedin.

Mezar istemedin. “Yakın beni, küllerimi okyanusa savurun!” dedin.

Yaşamın bir isyandı asi Adam.

Yalnız devlete değil örgüte de isyan!

“Adam Evden Çıktı” adlı son kitabın kriz dönemine takıldı, ama mutlak çıkacak.

İyi ki özyaşam öykünü yazdın, kendinle dalga geçerek, “Kötünün Kötüsü Adam “ (*) koydun başlığını.

Oysa iyinin iyisi adamdın!

KKA değil İİA!

________

(*) A. Kadir Konuk, Kötünün Kötüsü Adam / Anımsayabildiğim Kadarıyla Yaşam Öyküm, Belge Yayınları, Mayıs 2019

Not: A. Kadir Konuk ile yaptığım yaşamına ilişkin söyleşiye buradan ulaşabilirsiniz.