Bir Süleyman Soylu analizi
Can DÜNDAR
ARTI GERÇEK - En fenası, teslim olanın, teslim olmayana duyduğu nefrettir. Çünkü teslim olan, ancak herkes teslim olursa yaptığının utancını hissetmez; kendi ayıbına meşruiyet bulur. Ama birileri teslim olmamış da hala direniyorsa, utancı katlanarak büyür. O yüzden nefretini, teslim olduğu efendisine biat etmeyenlere püskürtür.
Süleyman Soylu’nun psikolojisini gayet iyi anlayabiliyoruz.
Düşünsenize, yıllarca Erdoğan’a ve AKP’ye sövmüşsünüz. Yolsuzluğun paçasından aktığını görmüş, söylemişsiniz. Öte yandan "Hocaefendi" dediğiniz Fetullah Gülen’e övgüler düzmüşsünüz.
Sonra gün gelmiş, artık her ne olmuşsa dönmüşsünüz; dün küfrettiklerinizin emrine girmiş, övdüklerinizin karşısına geçmişsiniz. "Ona gününü göstereceğim" dediğiniz adam,size gününüzü göstermiş ve teslim almış. "Padişah" dediğiniz zalimin sarayına sığınmışsınız.
Bu durumda, ne yapıp yapmalı, size kuşkuyla bakan Padişah’a kendinizi affettirmeli, sadakatinizi ispat etmelisiniz. Göze girmek için, ona habire iltifat ederken, düşmanlarına sürekli eziyet etmelisiniz.
En fanatik zalimlerin, dönenlerden çıkması boşuna değildir.
Soylu, bunun bariz bir örneğidir.
AKP’ye katıldığı günden beri, eski sözlerini affettirip bağlılığını kanıtlamak için yapmadığı şov kalmadı. Yeni Padişah’ının ceketinin aynısından diktirmekten tutun da, kendisinden önce gemiye binenlere omuz atıp öne geçmeye çalışmasına kadar… Şimdi de Erdoğan’a karşı çıkanlara, onun isteyebileceğinden bile fazla zulmederek ve eski cemaatine en yüksek perdeden küfrederek kendini ispatlamaya çalışıyor. Eski sözlerini söyleyenleri dövdürerek, adeta eski sesini bastırmaya çabalıyor.
"Bütün Türkiye ayağa kalksa rektörü yedirmem" demesi, bütün Türkiye’ye karşı Erdoğan’ı yani koltuğunu savunacağının ifadesi… Göze girmeye yeter mi bilmem. Kötü haber şu ki; bu ülkede kendisi gibi teslim olmayanlar her zaman varolacak ve o, "yolsuzluk paçasından akan Padişah"a direnenlere baktıkça hep kendi teslimiyetinden utanç duyacak.
